สถานที่ท่องเที่ยว

เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดพัทลุง เดิมชื่อ อำเภอทักษิณ ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. 2445 ได้เปลี่ยนมาเป็นชื่ออำเภอปากพะยูน ตามชื่อที่ราษฎรในท้องที่เรียก ท้องที่อาณาเขตเดิมของอำเภอปากพะยูน

จังหวัดพังงาเป็นจังหวัดหนึ่งทางภาคใต้ของประเทศไทย มีพื้นที่โดยรวมที่หลากหลายทั้งป่าเขา ทะเล น้ำตก มีอาณาเขตเชื่อมต่อกับจังหวัด กระบี่ ภูเก็ต ระนอง และ สรุาษฏร์ธานี

เมืองชายฝั่งทะเลอ่าวไทย มีชายหาดสวยงาม รายล้อมไปด้วยโรงแรม รีสอร์ท คอนโดสูง ห้างสรรพสินค้า บาร์  และคลับ

พัทลุง เป็นจังหวัดในภาคใต้ตอนล่างของประเทศไทย ห่างจากกรุงเทพมหานคร ประมาณ 860 กิโลเมตร มีจังหวัดที่อยู่ติดกันได้แก่ นครศรีธรรมราช ตรัง สตูล สงขลา และมีพื้นที่ด้านตะวันออกของจังหวัดจรดทะเลสาบสงขลา

เป็นเกาะขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศไทย อยู่ในทะเลอันดามัน จังหวัดที่ใกล้เคียงทางทิศเหนือ คือ จังหวัดพังงา ทางทิศตะวันออก คือ จังหวัดพังงาและจังหวัดกระบี่ ทั้งเกาะล้อมรอบด้วยทะเลอันดามันที่สวยสดงดงาม

เป็นจังหวัดชายฝั่งทะเลตะวันตกของภาคใต้ มีพื้นที่ติดต่อกับจังหวัดชุมพร ทางใต้ติดกับจังหวัดสุราษฎร์ธานี และจังหวัดพังงา ทางตะวันตกติดกับประเทศพม่าและทะเลอันดามัน

สตูลเป็นเมืองหลากหลายทางวัฒนธรรม มาจากคำภาษามลายูเกอดะฮ์ว่า สะตุล แปลว่า "กระท้อน" ซึ่งเป็นผลไม้ชนิดหนึ่งที่ขึ้นอยู่ชุกชุมในท้องที่นี้ เป็นจังหวัดที่อยู่ทางตอนใต้ของประเทศไทยฝั่งอันดามัน

เป็นจังหวัดที่มีความหลากหลายทางภูมิศาสตร์ ทั้งป่าเขาสก อ่างเก็บน้ำหรือเขื่อน มีทะเลสวยๆ มีเกาะที่โด่งดัง และมีอนาเขตที่กว้างไกล จนบางครั้งลืมนึกไปว่า สถานที่แห่งนี้อยู่ในจังหวัดสุราษฎร์ธานีด้วยเหรือ

หาดกมลา เป็นหาดทางตะวันตกของจังหวัดภูเก็ต เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญแห่งหนึ่งของจังหวัดภูเก็ต อยู่ห่างจากหาดป่าตองประมาณ 8 กิโลเมตร และจากตัวเมืองประมาณ 26 กิโลเมตร

ผู้ที่มาพักผ่อนหาดกะตะ สามารถเล่นน้ำและทำกิจกรรมชายหาด ดำน้ำดูปะการัง นอกจากนี้ยังเป็นที่ชื่นชอบของนักเล่นกระดานโต้คลื่น (surf board) อีกด้วย

หาดกะรนหมายถึงชายหาดและเมืองที่อยู่ติดกันบนชายฝั่งตะวันตกของภูเก็ตประเทศไทย ชายหาดเป็นสถานที่ยอดนิยมสำหรับนักท่องเที่ยว นอกจากนี้ยังเป็นที่นิยมในหมู่นักท่องเที่ยวสแกนดิเนเวีย

หาดทรายเงียบสงบแห่งนี้มีต้นมะพร้าวและเรือประมงจอดเรียงราย รวมถึงภัตตาคารในรีสอร์ตริมทะเล เอกลักษณ์แห่งนี้คือสะพานนาใต้ เขาปิหลาย และจุดถ่ายรูปซากสะพานโบราณเก่าแก่ของนาใต้ ซึ่งเหลือแต่ซากเสาปรักหักพัง